Bevroren wandeling & Lelywokken

Een aantal keren per jaar komen mijn oudste en hechtste vriendengroep en ik samen voor een gelegenheid. Soms is dat de viering van een verjaardag, een andere keer een dagje recreëren in een willekeurige stad en zo af en toe doen we een gezamenlijk etentje. Dat is ook het plan voor vandaag, zaterdag 10 december 2022. We gaan wokken (of all-you-can-eat buffetten zo je wilt) in Lelystad.

Wokken in Lelydorff?? Ja. Dat ligt centraal voor de meesten van ons. Dus heck waarom ook niet. Een nieuw restaurant om eens te proberen. Gaan we doen!

Ik heb het idee opgevat om maar eens een lekkere wandeling te gaan maken. Ik ga wandelen naar Schiphol. Een pittig eindje. En het vriest. Het is koud. Dus ik haal eerst bij een lokale broodjeszaak een lekkere Italiaanse bol met pittige belegen Beemster kaas. Een beetje energie voor het benenwagentje immers. Het broodje smaakte minstens zo goed als het er uit ziet. Top! Tijd om te wandelen!

Tijdens mijn wandeling passeer ik een schattig boekenkastje langs de straat. Je ziet ze hoe langer hoe meer. Soms heel simpel, maar best vaak zijn het heuse kunstwerkjes. Het idee van deze kastjes is, dat je daar je gelezen boeken kunt achterlaten zodat een ander ze nog kan lezen. Een mini bibliotheekje eigenlijk. Na het lezen breng je het boek weer terug, of je brengt er weer een ander boek voor in de plaats. Dat houdt de collectie fris. Niet alleen wanneer het buiten vriest, zoals vandaag. Het leuke is dat het een AdHoc systeempje is. Iedereen kan en mag meedoen, er gebruik van maken, of zelf een kastje aan de weg zetten. Ik hou hier zo enorm van, dit soort initiatieven!! 😻

Ik vervolg mijn weg door de kou, opgewekt en heerlijk warm gehouden door mijn fijne sjaaltje. Vrij snel verlaat ik nu de bebouwde kom. De gevoelstemperatuur daalt, de wind – die gelukkig niet super hard waait, maar toch merkbaar aanwezig is – maakt van een waterkoude temperatuurservaring een vrieskou. Ook is het mistig. En nog behoorlijk ook! 95% relatieve luchtvochtigheid. Buiten de bebouwde kom wordt dat veel beter zichtbaar dan binnen de bebouwde kom.

Eenmaal buiten de bebouwde kom zie je goed hoe grijs het weer is. Het lijkt wel winter! De meteorologische winter is dan ook al begonnen, ookal begint de winter volgens de kalender pas over 11 dagen. Ik wandel over een viaduct over de snelweg A9 en passeer een struik waar je de rijp overduidelijk aan ziet zitten. Winterzeit!! Achter een boerderij en loods staat een caravan. Bij de caravan brandt al feestverlichting buiten. Gezellig, zelfs in the middle of nowhere. Een stuk verderop staat een huis verscholen in het groen. Ja, zelfs in deze tijd van het jaar waar het meeste dor of kaal is. Het doet een beetje sprookjesachtig aan, deze taferelen onder de rook van luchthaven Schiphol.

Tijd voor tunnels!! De eerste is een korte gebroken tunnel onder de rijbanen van de snelweg A4 door. De tunnel is goed verlicht, dat zie je zelfs overdag. Dat is prettig. Er is graffiti aangebracht op de muren. Ik hou er wel van, van die ‘rafelrandjes’. Rauwe plekken in ons aangeharkte landje zijn schaars. Dit tunneltje is er zoéén.

Een stukje verderop komt de grote tunnel. We hebben het vaak over de Schipholtunnel als we op de A4 rijden met de auto, maar dat is niet helemaal correct. De échte Schipholtunnel is de treintunnel. Waar je als automobilist doorheen rijdt is één van de diverse tunnelbuizen van de Buitenvelderttunnel. In parallelle tunnelbuizen van dezelfde tunnel loopt de Loevesteinse Randweg. Twee stuks daarvan zelfs, de ene is voor gemotoriseerd verkeer en de andere is een weg exclusief voor lijnbussen.

Ik loop door één van die vele parallelle tunnelbuizen, de fietstunnel. Er is geen voetgangerstunnel. Ik zal wel krankjorum zijn om naar Schiphol te wandelen ofzo, want alle voorzieningen zijn gericht op fietsers langs deze route. Voetgangers lijken hier niet thuis te horen. Maar ik roei met de riemen die ik heb. Het gaat prima zo. In de tunnel is een permanente expositie van foto’s die in de Haarlemmermeerpolder zijn gemaakt. Daar zitten best hele fraaie kiekjes tussen, dus een aantal heb ik dan maar weer gefotografeerd. Onder andere het gemaal Cruqius, een van de drie stoomgemalen die de Haarlemmermeerpolder hebben drooggelegd. Stuk voor stuk zijn het prachtige kasteel-achtige bouwwerkjes trouwens, die stoomgemalen. Maar die in Cruqius is wel de meest imposante. Een stukje verderop verlaat ik ook deze lange tunnel en loop ik al snel de bebouwde kom van Schiphol binnen.

De bebouwde kom van Schiphol. Kantoren zijn er zeker. Autoverkeer ook wel. Maar eigenlijk is het best desolaat op een dag zoals vandaag. Uiteraard is het weekend, het is geen uitnodigend weer en faciliteiten voor voetgangers zijn er niet. Dus een enkele verdwaalde fietser daargelaten ben ik helemaal alleen. Toch spuiten hier de fonteinen lustig door. Van de energiecrisis hebben ze op Schiphol kennelijk nog niet gehoord. Of zouden ze de stroom hier opwekken met de kerosine waar geen belasting over geheven wordt? Ach ja, het mag wat kosten, voor die ene voetganger die er op zo’n hele dag langs wandelt. C’est moi. Dus. Mijn fonteintjes! 😈😘

Nog maar een stukje door wandelen en ik kom weer in de bewoonde wereld. Nou ja, hier wonen geen mensen. Maar mensen zijn er in ieder geval wel weer. De eerste ingang van Plaza die ik zie, maar gelijk naar binnen! Het is de ingang bij Arrivals 4. Met een StarBucks om de hoek waar ik anderhalf decennium geleden zo ongeveer iedere vrijdagavond te vinden was. Als start van het weekend zat ik dan niet in de kroeg in de stad, maar bij de StarBucks. Lekker ontspannen in de comfortabele stoelen, soms vergezeld door vrienden maar ook heel vaak alleen. Laptopje erbij, lekkere zoete koffiefantasie waar al dan niet koffie in verwerkt zat.. Andere tijden lieverds.. Ik heb er van genoten toen, op mijn manier. Ik own het, geen takebacks. Maar vandaag laat ik de StarBucks links liggen. Letterlijk, want hij zit voorbij deze ingang aan de linkerzijde. LOL!

Het einde van de wandeling. Toch lekker 500 kcaloriën verbrand in dit uurtje tippelen. Ik noem ze maar even antikcaloriën, want ik ga ze vanavond hard nodig hebben bij de all-you-can-eat wokkeritis. Even op zoek naar een toilet. Jasses! Laat maar zitten! Wat een gore bende! Het mag dan gratis zijn, maar hier ga ik met geld toe niet een contributie doen aan het gemeentearchief. Kluivert moet nog maar even geduld hebben, het station is vlakbij. Zet ik ‘m daar wel op de trein. Misschien.

Op Plaza zit het met de kerstsfeer wel snor. Genoeg kerstbomen en ook best hele fraaie. Daar hebben we in Nederland niet zoveel mee, fraaie kerstbomen. De meeste die je tegenkomt zijn vrij armoedig. Totaal niet te vergelijken met wat je in het buitenland vaak wel ziet. Of in films. Maar die op Schiphol mogen er best zijn. Over geld gesproken………. Hoedanook, een kleine verrassing zit halverwege een onderdoorgang die in de hele grote kerstboom midden op het centrale plein van Plaza (binnen) te vinden is. Dit jaar is die boom gesponsord door Rituals. Ik hou van Rituals. Heerlijke dingen hebben die. Maar dat terzijde. Halvewege die onderdoorgang of tunnel is een photo opportunity. Je kunt een mooie foto van jezelf maken met de geinstalleerde terminal en die aan jezelf mailen. Dat mailtje liet alleen nogal even op zich wachten, dus heb ik ook maar gewoon een selfie gemaakt. Dus tja, dan heb je ineens twéé foto’s onder de kerstboom! Hihi..

Mijn timing is best aardig en ik kan comfortabel de trein halen die ik al eerder had uitgezocht. Zonder dat ik heel specifiek getimed had met de voorafgaande wandeling. Dat is mazzel. Dus ik daal af naar het perron en na enig geduld stap ik aan boord van de geelblauwe bolide der staatsspoorwegen. Uiteraard reis ik eerste klasse, zoals altijd in het weekend. Dan heb je rust en ruimte. Daar hou ik van. Voor mij is het een alternatief voor de auto, het reizen per trein. Ik heb een auto. Dus die kan ik ook gebruiken. Om dan voor reizen per trein te kiezen wil ik in ieder geval een zekere mate van comfort. Dat lukt prima zo. Een kwartiertje of drie later rijdt de moloch het station van Lelydorff binnen. Einde van deze lijn. Normaliter zou deze trein doorrijden naar het Noorden des lands. Maar natuurlijk is er weer eens ergens een defect waardoor mijn reisbestemming toevallig ook eindbestemming is voor der Zug.

Ik heb nog wat tijd te doden voor mijn dinnerdate met de vriendengroep om 17.30h, dus ik wandel maar op mijn gemakkie door de troosteloze vinex ellende die het centrum van Lelydorff voorstelt. Dit had een stad van allure moeten worden, zo was ooit het idee. De welvaart heeft ‘die andere stad’ Almere weggekaapt, al zou je daar óók niet dood gevonden willen worden, eerlijk is eerlijk. Maar Lelystad is verworden tot de treurnis der treurnissen. Hoe een nieuw ontworpen stad toch zo heeft kunnen verloederen, het is een schandvlek op de Nederlandse kaart. Maar vooruit, vol goede moed, er is in ieder geval nog feestverlichting in de Kroon Passage. Die is nog nét open, dus daar maar een stukje doorheen.

Voorbij de Kroonpassage beland je op het Stadshuisplein, met daaraan het wanstaltige kolos van een stadshuis. Verder op dit plein nog een, eerlijk is eerlijk, imposante obelisk met hoog in de lucht een beeld van Cornelis Lely, het brein achter de drooglegging van de Flevopolder, het door water omringde gedeelte van de provincie Flevoland en de naamgever van Lelystad. Daar staat hij dan, op eenzame hoogte, temidden van een zee van niets. Vroeger in de vorm van water, tegenwoordig in de vorm van een naargeestig desolaat geflopt stadshart. Over water gesproken, op dit plein spotte ik ook nog een openbaar watertapje. Die heb ik maar gelijk ingediend bij de Refill app. Staat weldra op de kaart!

Een stukje verderop mazzel: de Kruidvat waagt het om nog even iets langer door te gaan dan 17.00 uur, terwijl de meeste winkels hier al eerder dan de officiële sluitingstijd van 17.00 uur dicht waren gegaan. Ik had nog een paar topcoats nodig voor mijn nagels, dus die kon ik nog mooi even oppikken. Ook maar gelijk een drooghulp erbij, ik ben benieuwd of dat nog wat helpt. Het lange wachten tot nagellak voldoende droog is is toch wel een klein irritatiefactortje. Dus wie weet.. Kruidvat gaf er gratis een kadotasje bij kado. Ehm, tja, leuk? Nou ja, gegeven paard niet in de mond kijken ofzo. En weer door..

Nou, daar is die dan! Een wokrestaurant in de mist! Sta je daar bij de grote leeuwen bij de ingang. Dicht. Dan maar een stukje omlopen. Ook dicht. Hrmmm.. Doorlopen naar de achteringang, waar eigenlijk de ingang van een hotel is, kun je dáár naar binnen. Fijn dat dat ook even staat aangegeven. Not. Hoedanook.. Tasty Wok.

Een gedeelte van de vriendengroep was al gearriveerd, degene die de organisatie op zich had genomen kwam wat later aanzetten waardoor we de reserveringstijd van 17.30u niet haalden. Niet getreurd, we mochten de gemiste 12 minuten aan het einde er nog aanvast plakken. Op naar onze tafel, waar we met in totaal 7 mensen prima plek hadden. Het restaurant is behoorlijk groot. Groter eigenlijk dan dat je vanaf de buitenkant denkt dat het is. Het buffet biedt een aardige keuze. Het assortiment is redelijk vergelijkbaar met de meeste doorsnee all you can eat / wok formules in ons land. De kwaliteit is prima, de smaak okay. Het meeste eten is ‘slecht’, dat wil zeggen, kcalorierijk, categorie junkfood. Voor een keer niet zo heel erg. Dus ik neem het er maar weer eens ouderwets lekker van. De wandeling eerder vandaag had mijn bolletje kaas verbrandt dus ik kon sowieso mijn dagelijkse kcalorie intake tot mij nemen. Uiteindelijk is het nog wel wat meer geworden vrees ik. Maar dat schuif ik dan maar af als cheat day. Mag het een keer? Ik ben bijna 70kg kwijt in bijna een jaar tijd. Ja, dan mag dat best. 😜

Tasty Wok gaf ons die 12 minuten, maar ze zijn wel vrij strict met de tijdsduur van de zitting. Zwei Stunden ist Zwei Stunden!! Also…… Wil je langer zitten, dan moet je bijlappen. Jammer. Want 40 euro p.p. is niet weinig voor een beetje junkfood en een paar frisjes. Dan is ontspannen nazitten – er hoeft niet per sé meer iets genuttigd te worden dan, daar volstaan die 2 uur prima voor – toch wel prettig, als je daar niet op afgerekend wordt. Maar helaas, Tasty Wok rekent daar dus gewoon geld voor. Dus met de laatste hap en slok achter de kiezen maar gelijk aftaaien en buiten in de kou nog maar even afscheid nemen. Opdat wij niet vergeten..

Buiten waren de reljongeren aktief. Veel getoeter, geschreeuw en kabaal. Marokko heeft kennelijk de halve finale gehaald. In het halve land steekt de aanhang van het Noord Afrikaanse voetbalteam auto’s in de hens en gooit winkelruiten in. De kanspareltjes van de samenleving. Nog maar even stevig doorpoetsen lijkt me. Om vlam in de pan te vermijden maar even geen foto’s van het feest. Ik verwijs u graag door naar ‘s-lands nationale en regionale pers, of een middenstander in uw nabijgelegen grotere stad.

We wensen elkaar een goede reis en samen met twee vrienden uit de groep wandel ik weer richting station. Ik ben als enige per trein gekomen, maar zij wilden nog even een loopje maken voordat ze de auto weer in gingen voor de rit huiswaarts. Een slagje op en neer naar het station is precies goed voor dat doel. Zo geschiede. Bij het station namen we dan ook afscheid, zodat zij terug richting auto konden lopen en ik naar de trein. Direct voor de ingang van het station trof ik nog een watertapje aan. Nog eentje voor de Refill app! Hihi! En door naar de trein!

Lekker een eigen 6-persoons eerste klasse coupé. En dan nog een stilte coupé bovendien! Heerlijk!! Dat is comfortabel terugreizen naar Schiphol. Ook even een shotje van de fotocamera waarmee ik de meeste kiekjes vandaag heb genomen. De Canon G7X mk3. Bevalt prima. Bij het verlaten van de trein staat nog een reglementje van de NS aangeplakt op het balkon. Niet dat je die normaal gesproken ooit leest. Dus maar even een fotootje daarvan, zodat de liefhebber die alsnog kan inkijken. Druk maar op het knopje, dan gaat de deur vanzelf open!

Op Schiphol arriveert de trein ondergronds. De lopende band door de tunnel rolt je wel weer naar Plaza.

Nog even achterom kijken.. Dag Schiphol Plaza! Ik sta weer buiten. In de kou. Bij nacht. Bah, winter.. Op naar de bushalte en wachten tot die komt, want terugwandelen is nog een factor 100 minder uitnodigend dan de wandeling overdag náár de luchthaven toe.

De bus heeft een paar minuten vertraging maar is niet al te druk en rijdt vlotjes naar mijn bestemming. Oh ja, nog eventjes uitchecken!

Al met al toch nog wel wat beweging gehad vandaag. Okay, het is niet super, maar voor zo’n koude winterdag als vandaag ben ik best tevreden. Misschien is de impact van het uitbundig (vr)eetfestijn vanavond dan toch nog redelijk beperkt. Maar dat.. Dat zien we morgen dan wel weer. Of later….. Dat dus!